Dag 12 Goden en Tempels

Vandaag hebben we een privé chauffeur die ons wat meer gaat laten zien van zuidelijk Bali, Nusa Dua. Bob is keurig op tijd en om 10.00 uur stappen we in zijn auto (jeej, met airco) en gaan we op pad.
Hij zegt dat we hem Bob moeten noemen, maar zijn echte naam Made, ofwel hij is de tweede zoon. Want in Indonesië kennen ze maar 4 jongensnamen;

De naam Wayan (soms afgekort tot Yan) is afgeleid van Wokalayan, een woord dat betekent "de meest volwassene" en is gereserveerd voor de eerstgeborene. De tweede heet Made en is afgeleid van het woord Madia, "in het midden". De derde geboren wordt Nyoman (Man of Mang in het kort), afkomstig van het Balinese woord Uman, "de rest". 
Het vierde kind heeft de naam Ketut. Ketut is afgeleid van het oude woord Kitut - de kleinste banaan van een tros. Gezien als een bonus en geliefd om zijn zoete smaak is een Ketut de liefste en meest geliefde van een Balinese familie.

Ik vind dit echt zo grappig! En als er een 5de zoon geboren wordt dan beginnen ze weer opnieuw bij de eerste naam :-)

Maar goed, we rijden naar een prachtig uitzichtpunt om de woeste zee te bewonderen. De golven slaan meters hoog tegen de rotsen. Echt fantastisch om te zien. Ook wel beetje eng, als je de golven ziet dan snap je meteen dat mensen kunnen verdrinken. De kracht van het water is enorm. 

 

Het is bloedheet en zijn blij dat weer in de auto naar de volgende spot kunnen. Het GWK, nee niet het grenswisselkantoor :-) maar het Garuda Wisnu Kencana Cultural Park.
Het is een soort bedevaartsoord. Het beeld van de Hindoegod Vishnu en de heilige Pahrayangan Somaka Giri waterbron staan hier. Het beeld is het op 4 na grootste beeld van de wereld hebben we ons laten vertellen.
Ook staat hier de mythologische vogel Garuda, half mens en half adelaar, het rijdier van de god Wisnu. (Snap nu ook de gedachte achter de Indonesische vliegmaatschappij Garuda Airways.)
Het park is mooi aangelegd en wandelen weer een flink stuk omhoog om alles goed te bekijken. Bob wacht beneden in de schaduw op ons :-)

Hierna is het lunchtijd en we vragen Bob om ons naar fijne sateh tent te brengen. En even later zitten we in een gezellig tentje dat de inrichting heeft van een huisje van een Indo omaatje.
We eten er heerlijk, we moeten Bob overhalen om ook met ons mee te eten, anders was hij gewoon buiten blijven wachten. Dat kan echt niet uiteraard.

Daarna neemt hij ons mee naar een koffieplantage, ofzoiets, het gaat in elk geval om de speciale Luwak koffie. Iets met beest dat eruitziet als en kruising van een kat en een das.
Nouja, die eten dus koffiebessen, in die bessen zitten de koffiebonen en die poepen zij dus uit en daar maken ze dus koffie van.
We krijgen 6 soorten thee en 6 soorten koffie om te proeven, en Mike en Bob nemen ook een bakkie poepochino. 
Eind van het verhaal; we kopen een zakje dure koffie, de Ginseng koffie en de Vanilla koffie, die vond Sem het lekkerst.

We gaan door naar Uluwatu tempel;
De vredige Uluwatu-tempel bevindt zich in een grandioze omgeving. De tempel, die in zwarte koraalrots is uitgehakt, staat op de top van een 76 meter hoge klif en kijkt uit over de Javazee. Uluwatu stamt uit de 10e eeuw en is een van de oudste tempels van Bali. De tempel is een kayangan jagat, een directionele tempel, wat volgens het hindoeïsme inhoudt dat de tempel Bali tegen kwade geesten moet beschermen.

Het is er al best druk maar Bob weet ons zo naar binnen te loodsen. We moeten alles, of zoveel mogelijk in de auto achterlaten, petjes en flesjes drinken etc, want er zitten hier apen die je shit afpakken. Dus wanneer we de apen zien moet Mike ook zijn bril afdoen.
En inderdaad in no time zien we ze, ze zitten ons gewoon op te wachten :-)
En er is altijd wel een toerist die zijn ray ban op zijn hoofd laat zitten, dag zonnebril :-)

De uitzichten zijn weer spectaculair, wat een mooi gezicht, de tempel op de punt van de klif en dan de enorme golven die er tegenaan spatten.

Hierna rijden we terug richting ons hotel, we doen nog wat kleine shoppingdingetjes onderweg en zet Bob ons keurig af bij het hotel. 
In het verkeer rijden overigens zoveel motor-scooters, niet normaal. En alles gaat mee op dat ding; 3 kinderen, koffers, hele inboedel. Niks is te gek.

We frissen ons even op en gaan dan op pad om nog wat sateh te eten want dat hadden we nog niet op...

Ik dacht dat de dag hiermee wel zo'n beetje klaar was, maar nee hoor. Op het terras waar we zitten te eten voel ik ineens iets op mn kuit, maar ik wil niet hysterisch doen dus wil beheerst onder de tafel naar mn been kijken, maar voel het beest dan ineens lopen. OMG toch hysterisch dus. Zat er dus een salamander op mn been.
Trauma for the rest of my life..

Anyway, we gaan naar de kamer terug. Zegt Mike; zit daar nou een slang tussen de deur?
Tuurlijk, kan er ook nog wel bij. Ja hoor, een (niet zo'n grote) slang tussen de deur. hij was al dood, hij had echt met kop tussen de deur gezeten. Geen idee of wij hem vermoord hebben? 
Vervolgens gaan Mike en Sem nog even koffie drinken in de bar, komen ze daar iemand van het hotel tegen waaraan ze het slang verhaal vertellen. Dus even later staan er 4 man sterk bij mij aan de deur; "er zou een slang in de kamer zitten" Huh, wat? nee joh, hier buiten ligt ie ergens. 
"Oh okay, sorry to bother you, sleep well lady, call us when there is snake in your room"
Uhm... okee.. 

Nou dat was het dus voor vandaag, veel mooie indrukken en een klein trauma.